سیدنی: مدیران گوگل و فیس بوک به کمیته سنا اعلام کرده اند که در صورت اجرایی شدن کد مذاکره رسانه های خبری استرالیا ، که غول های اینترنتی را مجبور به پرداخت هزینه ناشران برای پیوند به سایت های خود می کند ، آماده اقدامات جدی هستند.

مِل سیلوا ، مدیر عامل استرالیا به کمیسیون گفت ، گوگل هیچ گزینه “واقعی” نخواهد داشت ، مگر اینکه کاربران استرالیایی را کاملاً از موتور جستجوی برجسته خود حذف کند.

در همین حال مقامات فیس بوک گفتند که اگر کد به صورت فعلی اجرا شود ، لینک مقالات خبری را از کانال های خبری کاربران استرالیایی حذف می کنند.

در پاسخ ، دولت استرالیا هیچ نشانه ای از عقب نشینی نشان نداد ، نخست وزیر اسکات موریسون و خزانه دار جاش فریدنبرگ گفتند که آنها به تهدیدها پاسخ نخواهند داد.

و اینجا چه خبر است؟ آیا واقعاً گوگل و فیس بوک به جای تحویل پول به ناشران تحت کد قرارداد ، واقعاً مایل به برداشتن خدمات از کاربران استرالیایی خود هستند؟

بخوانید: نظر دهید: آنچه در خشم ناشی از شرایط و قوانین جدید WhatsApp وجود دارد

بخوانید: نظر دهید: چه چیزی مانع از رفتن سیستم عامل پیام ، تلگرام و پیام های دیگر به WhatsApp می شود؟

چقدر اخبار ارزشمند درباره غول های اینترنت چیست؟

فیس بوک ادعا می کند که این اخبار ارزش واقعی کمی برای تجارت آن دارند. او از طریق اخبار مستقیم درآمد کسب نمی کند و ادعا می کند که برای یک مصرف کننده متوسط ​​استرالیایی ، کمتر از 5٪ از اخبار آنها شامل پیوند به اخبار استرالیا است.

اما مطابقت با اطلاعات دیگر دشوار است. در سال 2020 گزارشی از دانشگاه کانبرا در مورد اخبار دیجیتال نشان داد که حدود 52٪ استرالیایی ها از طریق شبکه های اجتماعی اخبار دریافت می کنند و تعداد آنها رو به افزایش است.

فیس بوک همچنین از طریق معاملات با ناشران و محصولات جدید مانند فیسبوک نیوز ، به سرمایه گذاری خود در اخبار می بالد.

گوگل همچنین می گوید که از طریق اخبار درآمد کسب می کند ، در حالی که سرمایه گذاری زیادی در محصولات خبری مانند News Showcase انجام می دهد.

بنابراین اگرچه پیوندهای خبری ممکن است یک تبلیغ مستقیم پولساز برای فیس بوک یا گوگل نباشد ، اما هر دو حضور اخبار را یکی از جنبه های مهم جذب مخاطبان با محصولاتشان می دانند.

در شرایط شخصی خود

اگرچه هر دو شرکت حاضرند مقداری پول به ناشران خبر بدهند ، اما آنها می خواهند با شرایط خود معامله کنند.

اما گوگل و فیس بوک دو تا از بزرگترین و سودآورترین شرکت های تاریخ هستند – و قدرت چانه زنی بسیار بیشتری نسبت به هر ناشر دیگری دارند. قانون مذاکره رسانه ای رسانه هدف از بین بردن این عدم تعادل است.

علاوه بر این ، به نظر نمی رسد گوگل و فیس بوک بخواهند نقش اجتماعی منحصر به فرد اخبار و به ویژه روزنامه نگاری با علایق عمومی را بپذیرند.

آنها همچنین تصدیق نمی کنند که به جای اینکه انگشت خود را به سمت تغییرات غیر شخصی در فناوری تبلیغات بگذارند ، ممکن است به نوعی در انحطاط کسب و کار اخبار در طی یکی دو دهه گذشته نقش داشته باشند.

بخوانید: نظر دهید: تعلیق یازده ساعته حساب کاربری ترامپ در فیس بوک سوالاتی را درباره انگیزه های وی ایجاد می کند

بخوانید: نظر دهید: جهانی را تصور کنید که بیش از یک فیس بوک دارد. به همین دلیل نمی توانید

کد مذاکرات رسانه ای که معرفی می شود برای اینکه بخواهند آن را بپذیرند بسیار سیستماتیک است.

آنها ترجیح می دهند توافق نامه های تجاری را با “ملاحظات تجاری واقعی” انتخاب کنند تا اینکه به مجموعه جهانی قوانین داوری ملزم شوند.

تاریخچه انحصارهای ایالات متحده

گوگل و فیس بوک به ترتیب بر جستجوی وب و رسانه های اجتماعی تسلط دارند به گونه ای که انحصارهای بزرگ آمریکایی در گذشته را منعکس می کند: حمل و نقل ریلی در قرن نوزدهم ، سپس نفت و بعد ارتباطات از راه دور در قرن 20

همه این صنایع به شکل های اساسی زیرساخت های سرمایه داری برای توسعه اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده اند. و همه این انحصارات برای شکستن آنها در جهت منافع عمومی به قانونگذاری نیاز داشتند.

جای تعجب نیست که بسترهای رسانه ای غول تبلیغات تمایلی به پیروی از قوانین ندارند ، اما آنها باید تشخیص دهند که ثروت و قدرت عظیم آنها مسئولیت اخلاقی جامعه را به همراه دارد.

برای مقابله با این مسئولیت مداخله دولت لازم خواهد بود.

پیشگامان آنلاین وینت سرف (اکنون معاون رئیس جمهور و رئیس انجیلی اینترنت در Google) و تیم برنرز لی (“مخترع شبکه جهانی وب”) نیز با کمیته سنا صحبت کردند و از طرف شرکت های بزرگ طرفداری کردند. آنها ادعاهای شدیدی مبنی بر نقض این کد در اینترنت “آزاد و آزاد” مطرح کردند.

اما اینترنت امروزی به سختی رایگان و باز است: برای بیشتر کاربران ، اینترنت یک بستر سازمانی عظیم مانند گوگل و فیس بوک است. و این شرکت ها نمی خواهند سناتورهای استرالیایی در مدل تجاری خود دخالت کنند.

رکس پاتریک ، سناتور مستقل ، وقتی این س askedال را پرسید که چرا Google تشخیص نمی دهد که مسئله اصلی درآمد است ، نه جزئیات فنی یا اصول.

بخوانید: نظر دهید: هکرها و کلاهبرداران امسال از ترس ما از COVID-19 برای تقلب در ما سو استفاده کردند

بخوانید: نظر دهید: سنگاپور به چشم انداز جدیدی برای Smart Nation نیاز دارد که هیچ شهروندی را پشت سر نگذارد

چقدر جدی هستند؟

گوگل و فیس بوک آماده اند تا به روندهای کمیته سنا پایبند بمانند ، درصورتی که بتوانند توافقنامه را تغییر دهند. آنها نمی خواهند دیده شوند که همکاری نمی کنند.

تهدید به ترک (یا همانطور که سیمون میلنر در فیس بوک گفت ، “توضیح” دلیل مجبور شدن به این کار) بدترین سناریو آنها است. به نظر می رسد که در صورت انجام این کار احتمالاً تعداد زیادی از کاربران را از دست بدهند یا حداقل آنها را بسیار کمتر مشغول خود کنند – و بنابراین درآمد تبلیغاتی کمتری دارند.

گوگل قبلاً آزمایش های کوچکی برای آزمایش حذف اخبار استرالیا از جستجو انجام داده است. این ممکن است نشان دهنده این باشد که تهدید به خروج از استرالیا یک سرعت جدی یا حداقل جدی است.

مردم می دانند که خبر مهم است ، که تعاملات آنها با جهان را شکل می دهد – و این به آنها معنا می بخشد و به آنها کمک می کند زندگی خود را طی کنند.

بنابراین اگر گوگل و فیس بوک واقعاً این کار را بکنند استرالیایی ها چه کسی را مقصر می دانند؟ دولت یا غول های فن آوری دوستانه که آنها هر روز می بینند؟ دانستن این مسئله دشوارتر است.

به یک وکیل و استاد رسانه گوش دهید که شرایط جدید سرویس WhatsApp را در پادکست CNA Heart of Matter در CNA:

تیم دویر دانشیار ، گروه رسانه و ارتباطات ، دانشگاه سیدنی است. این نظر اولین بار ظاهر شد در مکالمه