CAMBRIDGE: اخطار اخیر نخست وزیر انگلیس بوریس جانسون مبنی بر اینکه رفع سومین محاصره فعلی انگلیس “علی رغم کاهش عفونت ها و پیشرفت دلگرم کننده برنامه واکسیناسیون COVID-19” در کشور “یک کنجد بزرگ بزرگ” نخواهد بود برای کسی که از پویایی اولیه ویروس پیروی کرده است تعجب آور نیست.

پس چرا دولت جانسون طی دو محاصره نخست در این کشور این رویکرد را اتخاذ نکرد؟

اگرچه برخی همچنان تمایل دارند که انگشت خود را به سمت اشتباه دولت بکشند ، اما توضیحات پیچیده تر است. همچنین شامل درسهای مهمی برای مدیریت بحرانهای آینده است.

بخوانید: نظر: واکسن ها به عنوان یک استراتژی خروج از بیماری همه گیر فروخته می شوند

پس از محاصره اولیه انگلیس در بهار گذشته ، یک فشار ناگهانی و قدرتمند در تعاملات اجتماعی ایجاد کرد و به اقتصاد آسیب رساند ، دولت انگلیس می خواست شتاب بخشهایی را که به ویژه تحت تأثیر قرار گرفته اند بازگرداند.

به عنوان مثال ، این طرح “برای کمک به بیرون غذا بخور” را راه اندازی کرد که تخفیفات وعده های غذایی در رستوران ها ، میخانه ها و کافه ها را در ماه آگوست ارائه می دهد.

کوبیدن بر ترمزهای بازرگانی

اگرچه در هنگام خروج کشور از محاصره دوم در ماه دسامبر ، دولت از قدرت کمتری برخوردار بود ، اما به یک مقدار تعامل اجتماعی و اقتصادی اجازه داد و محدودیت ها را در بیشتر کشور برای کریسمس کاهش داد.

در هر دو مورد ، دولت با افزایش عفونت های COVID-19 و بستری شدن در بیمارستان مجبور شد فشار زیادی بر روی ترمزها وارد کند.

تلاش های موقت برای ایجاد یک رویکرد سازش از طریق “سیستم مرتب” محدودیت های منطقه ای مشکل ساز ثابت شده است – به ویژه به دلیل محدود کردن حرکت مردم دشوار است.

این ، به نوبه خود ، یک بازی قدرتمند گناه را برانگیخت ، در حالی که بسیاری از آنها در ابتدا تغییرات مکرر در سیاست های دولت و سردرگمی های اجتناب ناپذیر را به دنبال داشتند.

اما از زمانی که جانسون بلوک سوم را در 5 ژانویه وضع کرد ، دولت بارها و بارها اعلام کرده است که با وجود تغییر ماهیت استقرار واکسن ، انتشار نهایی آن به تدریج ، کند و با توجه به دانش و شواهد قابل بررسی است.

بخوانید: نظر دهید: انگلیس آزمایش ویروس کرونا را انجام نمی دهد

از راه اندازی مجدد مدارس تا از سرگیری تجارت عادی ، دولت به طور مداوم و محتاطانه انتظارات را مدیریت کرده است.

گازهای اطلاعاتی

بهترین توضیح در مورد چگونگی رویکرد دولت به رویکرد فعلی خود بر اساس شکاف های اطلاعاتی ، روش های خطر ، عدم انطباق ، گرایش های رفتاری و تمایل سیاسی (و انسانی) به سودهای اولیه است.

از نظر اطلاعاتی ، تلاش های عظیم دانشمندان و متخصصان مراقبت های بهداشتی طی سال گذشته درک ما از COVID-19 و ویروس SARS-CoV-2 را که باعث ایجاد آن شده است ، بسیار گسترش داده است.

این امر به سیاست های مهار اجازه داده است تا با چارچوب های ساده “خاموش” به صورت واقعی ، تکامل یافته و جای خود را به مدیریت “بودجه های ریسک” بدهند.

چنین دانش در انتقال از post-lock I به post-lock II مفید به اثبات رسیده است.

به عنوان مثال ، این درک سیاستمداران از تجارت در حفظ باز بودن مدارس را تقویت کرده است – اولویت اصلی ، با توجه به اینکه تعطیلی ها تهدیدات بسیار نابرابر برای آموزش و پرورش است – در مقایسه با کافه ها و رستوران ها.

بخوانید: نظر: سوئد و ژاپن بهای آنها را پرداخت می کنند زیرا فکر می کنند انحصار COVID-19 دارند

اخیراً ، درک ما از چگونگی کاهش ویروس کرونا ویروس جدید در کاهش تعادل سلامت عمومی ، از سرگیری تعاملات اقتصادی و اجتماعی و احترام به حقوق و آزادی های فردی ، درک ما را بهبود بخشیده است.

تله های رفتاری

هم ترازی نامناسب نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد. عدم ثبات رویکردهای قبلی دولت انگلستان ، عدم پیشرفت کافی در اقدامات کلیدی برای مبارزه با بیماری همه گیر ، مانند آزمایش ، نظارت و انزوا از خود ، بود.

بنابراین ، با فشار سریع بر بیمارستان ها و متخصصان مراقبت های بهداشتی ، نمی توان سطح پایین عفونت را که با هزینه قابل توجهی طی دو محاصره اول به دست آورد ، حفظ کرد.

بسیاری معتقدند که رهبری بلاتکلیف ، تلنگرهای دولت را بدتر کرده است. اما معکوس کردن در واقع مدیون تله های رفتاری کلاسیک است ، که خصوصاً در مواقع عدم اطمینان بنیادی موذیانه است.

سکون تأمل اغلب در مراحل اولیه یک وضعیت بسیار سیال تحقق می یابد ، و وسوسه بزرگ بعدی این است که به راحتی به سرعت به مناطق آسایش قبلی برگردید.

شکاف ها و تعصبات خوش بینی چالش ها را افزایش می دهند ، به ویژه اگر چارچوب کلی جزئی باشد – همانطور که در مورد داستان باریک “زندگی برای زندگی” وجود داشت ، که در ابتدا بر بسیاری از بحث های قفل جهان تسلط داشت.

احترام جانسون به حقوق فردی نیز ممکن است به باز شدن سریع کمک کرده باشد.

آخرین عامل و تا حد زیادی اجتناب ناپذیر تروریسم سیاسی کوتاه مدت بود.

این امر بارها و بارها مانع از سیاست های بسیاری از دولت ها شده است که باید در طول زمان اجرا شوند ، از جمله اصلاحات اساسی ساختاری ، که منافع قابل توجه بلند مدت آنها اغلب با هزینه های تنظیم کوتاه مدت پیش می رود.

قابل درک است که وسوسه شدید سیاستمداران برای جلب منافع اولیه اغلب منجر به اعلام زودرس “مأموریت انجام شده” می شود.

بخوانید: نظر دهید: ما در یک دوره طلایی جهل زندگی می کنیم

بخوانید: نظر: انواع COVID-19 اعمال می شوند ، اما نباید بر اعتماد به نفس واکسن تأثیر بگذارند

وقتی رئیس جمهور آمریكا جورج دبلیو بوش در اول ماه مه 2003 با صدای بلند از ناو هواپیمابر یو اس اس آبراهام لینكلن اعلام كرد كه ایالات متحده عملیات اصلی جنگی خود را در عراق به اتمام رسانده است ، جنگ هنوز به پایان نرسیده بود.

تصمیم گیری مداوم خوب در مواقع بحران و عدم اطمینان بنیادی واقعاً بسیار دشوار است. به جای یک رویکرد تعیین کننده با یک انفجار بزرگ ، نیاز به یک سری تکرار و واکنش در وسط دوره در پاسخ به توسعه سریع زمین است.

تمایل شدید به جلوگیری از اشتباهات اغلب دشوار است. در همین حال ، کسانی که از این بحران رنج می برند با چالش های زیادی روبرو هستند ، از جمله “خستگی دولت” اجتناب ناپذیر.

واکنش در حال تکامل انگلیس به بیماری همه گیر COVID-19 از الگویی پیروی می کند که در چندین بحران قبلی در سراسر جهان مشاهده شده است.

وی بر لزوم حفظ ذهنیت باز ، تفکر تحلیلی در مورد بودجه های ریسک ، تمیز دقیق بین خطاهای قابل بازیابی و غیر قابل بازیابی و انجام اقدامات اولیه اولیه برای به حداقل رساندن دامهای رفتاری رایج تأکید دارد.

هرچه بیشتر این مسائل را در زمان واقعی گزارش کنیم ، فرصت بهبود رویکردهای خود در زمینه مدیریت بحران در آینده بیشتر می شود.

با توجه به اینکه موارد وارداتی قسمت عمده ای از عفونت ها را تشکیل می دهد ، آخرین محدودیت های COVID-19 در سنگاپور چیست؟ همچنین به استادان بیماری های عفونی گوش دهید و توضیح می دهند که چگونه می توان برنامه را در سال جدید چینی انجام داد:

محمد الوریان ، مشاور ارشد اقتصادی در آلیانز و رئیس کالج کوئینز ، دانشگاه کمبریج ، رئیس شورای توسعه جهانی باراک اوباما ، رئیس جمهور ایالات متحده بود. او نویسنده ، اخیراً ، تنها بازی در شهر: بانک های مرکزی ، بی ثباتی و جلوگیری از سقوط بعدی.