27/11/2020
| اتحادیه صنفی

برای یک وضعیت اضطراری بهداشتی 7 ماهه (آوریل-اکتبر 2020) ، ساعات اضافه کار با “علت Covid-19” تقریباً برابر با مدت مجاز در طول دوره سه ساله 2012-2014 است.

ایوانا ورونزی ، وزیر کنفدراسیون UIL ، توضیح می دهد که در واقع ، تعدیل نیرو در Covid-19 بیش از 3.4 میلیارد معادل تقریباً 2.9 میلیون کارگر برکنار شده تمام وقت و نیمه وقت است. در واقع ، مخاطبان آن بسیار گسترده تر از ذی نفعان شبکه امنیت اجتماعی هستند.
علاوه بر این ، 128 میلیون مازاد کاری اضطراری و خدمات ارائه شده توسط صندوق های همبستگی صنایع دستی و اداری باید به این ارقام اضافه شود.

شخصیت ملی که بسیار مهم است ، چیزی بیش از مجموع آن واقعیت های بی شماری سرزمینی نیست که در آن کارگران در ماه های اخیر شغل خود را حفظ کرده اند ، به لطف ابزاری که اثرات یک بحران سخت را کاهش داده است.
باید روشن شود – یادداشت های ورونزی – که اختصارات Covid-19 به طور گسترده ای در هر واقعیت منطقه ای استفاده می شود ، اما آنچه از تجزیه و تحلیل داده ها برجسته است این است که 55.4٪ از کل ساعتهای مجاز در 4 منطقه در دوره اضطراری: لومباردی (875 میلیون ساعت) ، ونتو (393.6 میلیون ساعت) ، امیلیا رومانیا (تقریبا 338 میلیون نفر) و لاتزیو (299 میلیون ساعت).

یک ماه پس از پایان یک سال بسیار حساس ، هم از نظر بهداشتی و هم از نظر شغلی ، می توان گفت – Veronese تأکید می کند – که ترکیبی از اضافه کارها به دلیل Covid-19 و جلوگیری از اضافه کاری ها تاکنون توانسته است از حفظ محل کار تعداد زیادی زن و مرد.

تقاضای شدید UIL ، همراه با CGIL و CISL ، برای تمدید توقف برش ها تا پایان ماه مارس و ادامه کار با شبکه های امنیت اجتماعی در قانون بودجه تأیید شد. با این حال ، شما باید هم اکنون و با یک نگاه دور اندیشانه شروع به کار کنید – نتیجه گیری می کند Veronese – در مورد همه این ابزارها و اجرای سیاست های م effectiveثر (عمدتا سیاست های فعال) که با پشتیبانی و توسعه بازار کار در صورت پایان بحران و به همراه آن ، و اقدامات اضطراری انجام شده در طی این ماههای طولانی همه گیری.

رم ، 27 نوامبر 2020